Konferencja jest poświęcona teorii i praktyce nowych ekologicznych podejść do projektowania i realizacji architektury w czasie zmieniających się uwarunkowań społecznych, klimatycznych, ekonomicznych. Przez prezentacje tematyczne koncentrujące się na zagadnieniach etyki troski, wartościach poza-estetycznych w procesie projektowym oraz zmianach w języku opisywania architektury, konferencja eksploruje możliwości odpowiedzialnego projektowania z perspektywy świadomości ekologicznej i kulturowej. 

W świetle dostępnych danych wiemy, że wytwarzanie budynków i związanej z nimi infrastruktury generuje ogromne ilości odpadów oraz emisji CO2, a zasoby naturalne są coraz bardziej ograniczone. Mimo alarmujących wiadomości, wiele wskazuje na to, że wciąż kierujemy się wyborami estetycznymi oczekując od przestrzeni w pierwszej kolejności doświadczenia wizualnego zachwytu. Z drugiej strony wiadomo już, że estetyka, ale także język mówienia o architekturze mogą być wykorzystywane do poprawy prognoz dotyczących jakości ludzkiej egzystencji.

Program konferencji będzie skupiał się wokół pojęć takich jak: narracja, troska, metoda. Ich wzajemne zależności i przenikania staną się osią spajającą program konferencji. Współczesny paradygmat architektury, przesunięcia i zwroty ekologiczne, język architektury i opisywania przestrzeni, nowe podejścia projektowe w kontekście zmian klimatycznych i kurczących się zasobów to możliwe pola rozważań uczestników konferencji. Przedmiotem dyskusji będą w szczególności takie kwestie jak: praktyczne rozwiązania i ekologiczne strategie projektowe, idee i koncepty służące regeneracji środowiska jako elementy nowych narracji architektury.

Słowa stają się narzędziem opowiadania o trosce o naszą planetę. Konferencja będzie stanowić okazję do podróży w głąb myśli badaczy i projektantów, którzy kształtują przyszłość, poszerzając pole pojęć opisujących działania architektoniczne, szanując dziedzictwo przeszłości i odpowiedzialność za świat i jego zasoby. Będzie też inicjować debatę dotyczącą możliwych przesunięć w paradygmacie architektury w odniesieniu do metody pracy projektowej. 

Jednym z głównych celów jest wypracowanie nowej perspektywy w architekturze, która może stać się przesunięciem paradygmatu, oferując zarówno utopijne wizje, jak i praktyczne zmiany. Wydarzenie promuje interdyscyplinarną współpracę między sztuką, projektowaniem, teorią i filozofią, aby wzbogacić debatę nad przyszłością architektury.

Wszyscy uczestnicy konferencji będą mieli okazję zastanowić się na czym mogą polegać zmiany w przebiegu procesu projektowego, czy jest w nim miejsce na nieprzewidywalne rezultaty, niepowodzenia, czy postawa troski może stać się metodą pracy, czym mogą być nowe narracje w kontekście architektury. Konferencja pozwoli otworzyć pole analiz i interpretacji architektury o nowe pojęcia, nowe narracje, dotąd nieobecne lub marginalizowane w świecie wielkich, globalnych, efektywnych i efektownych działań.

Konferencja podnosi świadomość ekologiczną i kulturową, zachęcając do projektowania przestrzeni z szacunkiem dla dziedzictwa naturalnego i kulturowego oraz przyszłości kolejnych pokoleń. Będzie także miejscem prezentacji praktycznych rozwiązań i strategii ekologicznych, które mogą minimalizować negatywny wpływ architektury na środowisko, w odpowiedzi na współczesne wyzwania społeczne, klimatyczne i ekonomiczne.